متن آهنگ بهشت از جاستینا

انگار یک ابر سایه انداخته رو من
تاریک می شن افکارم گاهی بدن
دنیا ازم می خواد که عاقل باشم
ولی انگار دیوونه تر از قبلم
بهشته من پشته یه کوهه
که جلوش چند تا ابره
اون ورِ کوه مردیه که هرروز
باختن هاشو برمی گرده
اونوره کوه منم
که ازم گرفتن حس پروازرو
انقد همچی بد تموم شد
که نفهمیدم طعمه آغازرو
بوسه ی هر نَنگ و چشیدم
کابوس هامو رنگی کشیدم
چش بستم رو هر چی که دیدم
سیبه مرگو از دسته تو چیدم
گر گرفتم از نگات
تا سقوطه دنیایه خاکستریم
پر کشیدم از بودنت
تو نبوده شعرمو آبستنی
من می ترسم از حسه پرواز
بادو بارونو رقصه برگ ها
از پاییزِ مرده توی دست هام
می ترسم از کوهو ابرا
چشام رو بهشتی که دنیامو پراز صدا می کنه
دستام رویه چاقویه کندی که سمفونی رگ هامو بپا می کنه
من قده تمومه نداشته هامم
یعمره گم تویه نوشته هامم
یه دنیا حرفایه بیسرو ته
اندازه تمومه این بهشته بامن
انگار یه ابر سایه انداخته رو من
تاریک می شن افکارم گاهی بدن
دنیا ازم می خواد که عاقل باشم
ولی انگار دیوونه تر از قبلم
یه دنیایع آروم می خوام
خستم ا روزهایی که بارون می اد
دل خوشم به چند نخ سیگار
برگرد تو به آغوشم
دنیا واسم قانون می ذاشت
شهرم بویه طاعون می داد
تنم هرم خیابون می خواست
بزار با بارون جادو شم من
پراز مرگو رنگه خوابم هی
دیگه خسته م از هر چی آدمه
این حسِ تاوقتی بامنه
که بفهمم پرواز سهم بالمه
بهشت من دوره از من
فقط قده چند تا لبخند
سمفونی رگ های من
من با همین بالا بالا رفتم
انگار یه ابر سایه انداخته رو من
تاریک می شن افکارم گاهی بدن
دنیا ازم می خواد که عاقل باشم
ولی انگار دیوونه تر از قبلم