متن آهنگ خفقان از جاستینا

یادمه یه روزایی با جیب خالی راهی زیرزمین میشدم برا تو خوندنا تو سرم آزادی بود
میخواستم فریاد بزنم چی دغدغمه میخواستم همه بدونن رویاهامون زندانی موند
کلی دردسر و آدم بد سر راهم کلی قضاوت و تهمت اما سرپام
موسیقی میشه صدای ما تو خفگان تو هم با من بخون که تنها راه همینه

تو سن 17 تو عشق پیشرفتی که پله هاش بالا نمیرفت
سمت زیر زمین بود پا گذاشتم راهی که توش چک پلیس خورد تو صورت واسه لباس خاصی که بود
فازی که تو شواسه هیشکی بد نخواستیم جایی که توش هیچی راست نیست کج نساختیم
سخت بود و لی دلم هنوز تنگ میشه
واسه روزایی که بود
همه میرفتن برا کل کل من میرفتم برا زدن حرفم
خوشی این بود بکنیم توی جمع رپ که اونم شازده میریخت همه رو جمع میکرد
ولی هر روز بیشتر از روز قبل میشد انگیزم
میناتی دشمن قلمم برا جنگیدن
نوید میده هدف مسیر میده جهت
حرف زور و طعنه گرچه پوستامون زخیم میشه فقط
چارچوب رو سهلی قطعا خوبه هر کی بیرونش رفت برچسب بوده
فشار زیرزمین برا مرد خیلی سخت ولی برا زن سخت تر بوده
قصه ما خوب تموم میشه یه روز بادبادکا بازم تاب میخورن تو آسمون
میخونم تا دوباره جون بگیره رنگین کمون سکوت نکن تو هم بیا با من بخون