متن آهنگ سیستان از محمد معتمدی

ای سربلند روز های رفته از یاد
سنگ صبور ایستاده در دل باد
گنجینه ی زخمیترین دلواپسی ها
شرقی ترین آینه ی از عشق آباد

لب تشنگی های تو را هامون به هامون گشته ام
از عمق دریای عطش لب تشنه تر برگشته ام
مغروری مغلوب این از پا نشستن نیستی
هر بار زخمی می خوری مغرور تر می ایستی

به تهمتن بنویسید که هامون جان داد
سیستان خانه اجدادیمان رفت به باد
ای یلان باز به این ناحیه لشکر بکشید
سیستان از نفس افتاد به دادش برسید

ای ابر های بی دلیل ای رودهای سوت و کور
میبارد آتش از دل این دردهای بی عبور
ای بخته زود و دیره ما آینه ی تقدیره ما
مارا ببر تا ما شدن ای آخرین تصویره ما

این خاک سربلند تاریخه در غبار
همزاد آینه ست هم ریشه ی بهار
بر درد کهنه این زخم بی شمار
ای اتفاقه سبز باران شو و ببار